بخش سوم ) ازکجا بدانیم نظام جمهوری اسلامی کارآمد بوده یا خیر؟

✅ادامه بحث :خطاها و مغالطه ها در سنجش میزان کارآمدی

🔹۵-  مغالطه «احساس واقعیت»با « واقعیت»:

احساس خوشبختی ، رضایت ، کارآمدی و … به میزان درک و احساس فرد از واقعیت بستگی دارد، نه خود واقعیت . مثلا اگر از کارگری پرسیده شود ؛ وضعیت معیشت شما چگونه است ؟ ممکن است پاسخ دهد: الحمدلله خوب است . ولی یک میلیاردر در پاسخ به همین سؤال بگوید: خیلی بد است، در حالی که آن کارگر ممکن است فقط ۳ وعده غذا داشته باشد، ولی آن ثروتمند تا چند نسل بعدش نیز ذخیره پول و طلا داشته باشد. احساس رضایت یا کارآمدی را می توان با تبلیغات کم و یا زیاد کرد . از این رو دشمنان با استفاده از این تکنیک سعی در« القاء » ناکارآمدی نظام دارند . در حالی که چه بسا وضع مردم بسیار بهتر از سابق شده باشد و «ضریب جینی» که شاخص مناسبی است، خیلی بهتر از قبل شده باشد( که اتفاقا طبق آمار بانک جهانی ، جایگاه ایران بعد از انقلاب اسلامی   ۲۷ پله بهبود داشته است )

🔸۶- بزرگ نمایی مشکلات:

یکی دیگر از شگردهایی که برای ناکارآمدی یک نظام یا سازمان به کار می رود، بزرگ نمایی و اصلی نشان دادن یک مشکل کوچک و فرعی است . مثلا تخلف یک نیروی انتظامی، یک قاضی و یا مامور سد معبر شهرداری چنان بزرگ نمایی می شود که گویا جهان «کن فیکون» شده است و می شود مسئله اصلی کشور .

🔹 ۷- برخورد سیاسی با امور غیر سیاسی

نظام ها و جریانات و طیف های سیاسی برای ناکارآمد نشان دادن جریان رقیب، تلاش می کنند یک حادثه عادی را رنگ و لعاب سیاسی بدهند تا برای تطهیر جریان خودی و تضعیف جریان مقابل از آن بهره برداری کنند . مثلا آتش سوزی ساختمان پلاسکو را نشانه ناکارآمدی نظام یا جریان انقلابی معرفی می کنند در حالی که آتش سوزی قطار ، آتش سوزی گسترده و طولانی مدت کالیفرنیا و برخورد خشن پلیس فرانسه با تظاهر کنندگان  را نادیده می گیرند

⏪تکنیک های زیادی در این زمینه وجود دارد که ذکر آن ها را به فرصت دیگری موکول می کنیم

🔴نتیجه آن که برای ارزیابی میزان کارآمدی یک سیستم و نظام بایستی با پرهیز از خطاهای متداول در سنجش کارآمدی ، ابتدا ملاک شاخص ها و اندازه گیری را انتخاب کنیم و از کلی گویی پرهیز نماییم .

پسندیدم(۴)نمی پسندم(۱)